Iemand vroeg mij van de week, heb je nog tijd om adem te halen? Een rake opmerking.
De afgelopen acht dagen is niet alleen volgepropt met kilometers (1250!) maar ook met on-alledaagse zaken; er wordt een beroep op mij gedaan om als mediator op te treden ( voor mij voor het eerst)
Op dezelfde dag heb ik een heel bijzonder gesprek met Erika. Van 10uur tot 15.30uur praten we over haar manuscript, mijn schrijven en het leven zelf.
Dan gaan Anton en ik sinds lange tijd weer eens kijken naar het handbal van Ferry. En niet alleen dat, we doen dat in Apeldoorn en daar ontmoeten we ook het gezin van Danielle. Super leuk en gezellig!
Dan vraagt Claudia of ik dinsdag iets te doen heb. Ik zit in de auto als zij mij belt dus ik moet even nadenken maar volgens mij heb ik geen vaste afspraken. Zij stelt voor om op 1 dag heen en weer te rijden naar onze pa. Hij is dinsdag 20 oktober jarig en heeft wel een verrassing verdiend. Op die dag rijden we naar pa, ik haal Claudia in Zwolle op en breng haar 's avonds thuis in Almere.
Dan wil ik die maandag daarvoor mijn verplichte sollicitatie doen en stuit op een parttime vacature als laboratoriummedewerker. Na het bellen met het uitzendbureau heb ik een intake gepland staan op donderdagmiddag in Eindhoven...ik ben in de race voor een andere parttime functie in een lab! Hoe mooi kan ik het hebben als dit doorgaat?
Woensdag moesten we de auto naar de garage brengen voor de kleine beurt en vervolgens blijkt vandaag (!) dat er een dimlicht stuk is! Grrrr....ik moet nog ff tussendoor op en neer naar Den Bosch, terwijl de Hedelse brug dicht is. Ook dat nog. Maar ik doe het wel gelijk, omdat ik vanavond naar Harderwijk moet voor het tweede overleg met Danielle en Erika.
Het is ongelofelijk, maar mijn loc is vorige week bij Erika gaan rijden en ik zit sindsdien in een HSL-trein, zo lijkt het.
De cirkel is vanavond wellicht rond want dan zie ik Danielle en Erika weer. 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten