Campingtafel, pen, papier, tablet, flesje water en dagblad Trouw van zaterdag 8 juli.
Het zijn de ingredienten van een relaxte eerste vakantiedag.
Synchroniciteit en inspiratie
Terwijl de wind speelt met de bladzijden van de krant bedenk ik mij dat sommige dingen zo ontzettend mooi synchroon kunnen lopen: ik sta kennelijk open voor inspiratie en tref waardevolle artikelen aan in het deel De Verdieping.
Reizen langs de rafelranden van Europa
Zoals Jonathan Holslag, Vlaams politicoloog, die het komende jaar "langs de rafelranden van Europa" reist.
Hij reist door Denemarken, Groenland, via de Balkan en de Levant naar Gibraltar.
In het artikel van journalist Gijs Moes 'Onrust in Europa's achtertuin' vertelt Holslag over zijn ideale samenleving, over het humanistisch gedachtegoed, over het op peil houden van welvaart en welbevinden.
Tijdens het lezen doet hij mij denken aan Fitzroy McLean. Schots diplomaat, schrijver en avonturier en deze man schreef in 1949 het boek Eastern Approaches. Hij doet daar ondermeer verslag van zijn diplomatieke leven maar vooral zijn reizen door Oost-Europa en Rusland. Niet gehinderd door enige angst voor onbekende situaties of autoriteiten was hij (ongewild) getuige van, naar later bleek, cruciale momenten in de geschiedenis. En legde hij ter plekke zaken bloot die feitelijk niet voor een Westers oog bedoeld waren.
De levenswandel van deze man schijnt een van de inspiratiebronnen geweest te zijn voor de boeken van Ian Fleming over James Bond. Maar dat terzijde.
Holslag lijkt mij een vleugje McLean te hebben in zijn aanpak in het onderzoek naar de rafelranden van Europa.
Ik citeer: 'Ik praat met mensen die aan het roer staan of ik loop de kroeg binnen. In de vergaderzalen krijg je geen goed beeld'
Of deze gedachte van mij hout snijdt? Ik volg zijn verslagen en wacht het af.
https://www.trouw.nl/home/onrust-in-de-achtertuin-we-verliezen-de-grip-op-de-randen-van-europa-~ad31303d/
Het menselijk tekort
Of wat te denken van het interview met psychiater en filosoof Damiaan Denys?
Hij laat zinnige en mooie invalshoeken zien als het gaat over het menselijk tekort. Zet deze tegenover de instant-gelukzoekers of hoe al het maatschappelijk functioneren een prachtig plaatje zou moeten zijn.
Ik citeer wederom. Nu uit het interview van Stevo Akkerman: 'Succes is de norm die wij gebruiken om een individu te zijn', en '....het individuele succes wordt beoordeeld aan de hand van externe maatstaven die in de maatschappij nu belangrijk zijn'.
Hoe vluchtig is dat? En hoe ga ik hier mee om? Het zijn vragen die dit bij mij oproept.
(helaas vind ik op internet geen online link naar dit artikel "Af en toe een kerf in ons bestaan is nodig")
Stof tot nadenken
Zit ik hier een beetje reclame te maken voor Trouw.
Ja, inderdaad.
Gewoon omdat ik graag 'geraakt word' en dat wil delen.
Op een rustige camperplek aan het water, in de jachthaven van Spakenburg, ben ik alleen met de gedachtenroerselen van anderen.
Het geeft stof tot nadenken.
De multifunctionele campingtafel; lees-, denk-, schrijf- en eetplek.
In deze inspirerende rust onze vakantie te starten, is niet eens zo verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten